Oost west thuis best?

Na een lange maar voorspoedige reis zijn we veilig thuisgekomen. We hebben inmiddels een aantal wassen gedraaid, de ouders gezien en gesproken, boodschappen in huis gehaald en heerlijk geslapen in ons eigen bed.

We hebben veel om dankbaar voor te zijn. Dankbaar dat we deze mooie lange reis konden maken. En dat het allemaal goed gegaan is. We hebben een enorme afstand afgelegd. Zowel met het vliegtuig als met de auto. En alles is goed gegaan. We hebben geen ongelukken gehad, zijn niet overvallen en niet ziek geworden.

Wat hebben we veel gezien en meegemaakt. Het is bijna niet in woorden te vatten.

We hebben enorm genoten van de prachtige adembenemende natuur in Zuid-Afrika. Het landschap is zo afwisselend. Van bergen tot de prachtige kust, van heel droog en dor tot heel groen.

Wat hebben we veel dieren in het wild gezien. Prachtig! We zijn bofkonten dat we de hele Big Five hebben gespot. Zo bijzonder. Maar ook de walvissen, dolfijnen en zeehonden waren enorm gaaf om te zien.

De dagen in het mooie Swaziland waren om nooit te vergeten. Wat kleurrijk en aardig zijn de mensen daar. Hun opvattingen en gewoonten zijn niet de onze, maar het is zeer interessant om er meer over te weten te komen. En wat we eigenlijk niet hadden verwacht: het is een schoon land. Ze werken er hard aan om hun land op een hoger ontwikkeld niveau te krijgen.

Ons bezoek aan de Zulu familie in KwaZuluNatal heeft heel veel indruk op ons alle vier gemaakt. De armoedige huisjes waar de familie in woont, de beesten die er overal lopen en hun behoeften doen, de kindjes die op blote voetjes of slippertjes daar door de modder lopen. Wat nou bestrating of mooi aangelegde tuin? We hadden zeer met hen te doen.
Maar Justice, een van de zonen, leerde ons een wijze les: ze zijn trots op wie ze zijn. Ze hebben respect voor hun wijze voorouders en voor de familie. Ze wonen allemaal bij elkaar en helpen elkaar. Ze zorgen voor elkaar, hoe dan ook.
Hij vroeg hoe het weer in Holland is. Ik vertelde dat we graag wat vaker lekker zonnige dagen zouden willen hebben en dat het te vaak regent bij ons. Hij feliciteerde me daarmee. “Lucky you!” zei hij. Het had die nacht voor het eerst in 2,5 jaar geregend daar en het was voor hem alsof er goud uit de lucht kwam. Tja, daar sta je dan met je fotocamera, in je mooie kleding op je dure schoenen...dan word je toch heel stil en klein. Wat is rijkdom eigenlijk?

We reden over de N2, een lange lange doorgaande weg, helemaal naar Kaapstad. Maar we kwamen ook door kleine dorpjes zonder verharde wegen waar je nauwelijks kon rijden en door stadjes waar het een grote stofbende was en alles en iedereen door elkaar liep en reed. En in die chaos probeerde men ook nog hun weinige koopwaar aan de man te brengen.

In de hotels, guesthouses en B&B’s waar we logeerden werden we als vorsten behandeld. Nou hoeft dat van ons niet maar zo werkt het gewoon. Wij zijn de gasten, zij zorgen dat wij het naar ons zin hebben en zo hopen zij op een mooie fooi. Dat is voor de medewerkers de belangrijkste inkomstenbron. We hebben het getroffen met onze overnachtingsadressen. Nou ja, op twee na dan. Die zouden we niet echt aanraden aan iemand anders. Bij een van die twee hadden we geen water en rook het naar natte hond. Maar ‘s morgens tijdens het ontbijt zwommen er dolfijnen voor het hotel. Dat maakte eigenlijk een hoop goed. Wat een prachtig uitzicht.

Het was fantastisch om een week bij Harald en Melanie te zijn en te zien hoe zij daar leven. En gezellig dat Wendy, JC en de kinderen er ook waren. Wat hebben we vreselijk veel gelachen en veel leuke dingen gedaan: de braais, de helikoptervlucht, het bezoek aan Mercedes Zuid Afrika in East London: wat bijzonder om het allemaal te mogen meemaken.

Het weekend dat zij met ons meereisden naar Plettenberg Bay is er een voor in de boeken. De wandeling die hooguit een half uur zou gaan duren, werd een beklimming van 5,5 uur en is prima geschikt als teambuilding-uitje. Nou, wij zijn een team!
De olifantenwalk en de hoge golven in Tsitsikamma...wat was dat toch mooi. Een adembenemend uitzicht. Ooit gaan we terug en dan gaan we daar een dag zitten kijken. Lijkt ons geweldig!
En we kunnen niet wachten tot de opening van Spur NL een feit is...de halve inventaris is inmiddels in NL aangekomen.

En zo is er een einde gekomen aan een heerlijke prachtige indrukwekkende en leerzame vakantie. We hadden geen van vieren zin om al naar huis te gaan. Niet omdat het thuis niet goed is, thuis is het nl fantastisch. Maar van reizen krijgen wij nooit genoeg. Er is zoveel moois te zien en te beleven op onze aarde. Er zijn zoveel culturen waar we niets van weten en waar we nog iets van kunnen leren. En pas als we meer van mensen en hun gewoonten te weten komen, kunnen we hen begrijpen.

Bedankt dat een aantal van jullie heeft gereageerd op onze reisverslagen. Zowel hier als via Whatsapp. Hartstikke leuk! We hopen dat degenen die ook op vakantie zijn geweest een heerlijke tijd hebben gehad. Als je nog weg bent: geniet er met volle teugen van en kom veilig thuis!

We hebben echt heel veel foto’s gemaakt. Veel te veel om allemaal te laten zien, dat zou de meesten van jullie gaan vervelen. Daarom heeft Jeroen een film gemaakt met een selectie uit de gemaakte foto’s. Kom gezellig een bakkie doen en bijkletsen en de film bekijken. We zijn ook benieuwd naar jullie verhalen! Hopelijk tot snel!

Veel liefs,
Jeroen en Frieda, Ruben en Amber

XXX